BİLİŞSEL DAVRANIŞÇI TERAPİ TEMELLİ PSİKO-EĞİTİM PROGRAMININ AKADEMİK ERTELEME DAVRANIŞI ÜZERİNDEKİ ETKİSİ


Creative Commons License

BATMAZ M., DOĞMUŞ Y. U.

Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sa.36, ss.231-254, 2024 (Hakemli Dergi) identifier

Özet

Bu araştırmada Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT) temelli psiko-eğitim programının ortaokul öğrencilerinin akademik erteleme davranışı üzerindeki etkisi test edilmiştir. Araştırma; deney ve kontrol gruplu 24 öğrencinin yer aldığı yarı deneysel modeldir. Veri toplama aracı olarak Akademik Erteleme Davranışı Ölçeği kullanılmıştır. Deneysel işlem öncesinde, deney ve kontrol grubuna akademik erteleme davranışı ölçeği ön test olarak uygulanmış, puan ortalamaları arasında anlamlı farklılık görülmemiştir. Deney grubuna sekiz oturumluk psiko-eğitim programı uygulanırken, kontrol grubuna uygulama yapılmamıştır. Araştırmanın verileri tekrarlı ölçümler için ANOVA ile analiz edilmiş ve son test puanlarına göre deney ve kontrol grupları arasında fark olmadığını görülmüştür. Ancak tekrarlı ölçümler arasındaki fark ile deney ve kontrol gruplarında olmanın ortak etkisinin anlamlı olduğu görülmektedir. Bu bulgulara göre BDT temelli psiko-eğitim programının, akademik erteleme davranışlarını azaltmada etkili olduğu sonucuna varılmıştır.
In this study, the effect of Cognitive Behavioural Therapy (CBT) based psycho-education programme on academic procrastination behaviour of secondary school students was tested. The research is a quasi-experimental model with 24 students in experimental and control groups. Academic Procrastination Behaviour Scale was used as a data collection tool. Before the experimental process, the academic procrastination behaviour scale was applied to the experimental and control groups as a pre-test, and no significant difference was observed between the mean scores. An eight-session psycho-education programme was applied to the experimental group, while the control group was not applied. The data of the study were analysed with ANOVA for repeated measures and it was seen that there was no difference between the experimental and control groups according to the post-test scores. However, the difference between repeated measures and the common effect of being in the experimental and control groups were significant. According to these findings, it was concluded that CBT-based psycho-education programme was effective in reducing academic procrastination behaviours.