Mikroenkapsülasyon hassas bileşenlerin koruyucu bir duvar materyali içinde fiziksel olarak sarılmasını ve karşıt reaksiyonlardan, uçucu kaybından ya da besinsel bozulmalardan çekirdek materyallerin ya da buna benzer bileşenlerin korunmasını sağlayan bir teknolojidir. Günümüzde mikroenkapsülasyon, gıda, tekstil, farmakoloji, kozmetik, agrokimyasal ve elektronik gibi endüstrinin çeşitli alanlarında kullanılmaktadır. Mikroenkapsülasyon tekniğinin gıda endüstrisinde en yaygın kullanım amacı çevre koşullarına olan reaktivitesini azaltarak, bozunmadan çekirdek materyalini korumak ve raf ömrünü uzatmaktır. Mikroenkapsülasyon tekniğinde kaplama materyali olarak çoğunlukla, nişasta, kitosan, aljinat gibi karbonhidratlar; metil selüloz, etil selüloz gibi selülozlar; akasya zamkı, karragenan gibi reçineler; vaks, parafin gibi yağlar; gluten, kazein gibi proteinler kullanılmaktadır. Aljinatlar, kahverengi deniz yosunundan elde edilen (1-4) bağlı β-?-mannuronik asitin (M) ve α-?-gluronik asitten (G) oluşan bir anyonik polisakkarittir. Mikroenkapsülasyonda yaygın kullanılan aljinatın biyolojik olarak geri dönüşümlü, biyo-uyumlu ve ucuz olması, bağırsaklarda tamamen çözünebilir olması gibi özellikleri, kabuk materyali olarak kullanım kolaylığı yaratmaktadır. Bu derlemede, mikroenkapsülasyon teknolojisi, kaplama materyali olarak aljinat kullanımı ve aljinatın mikroenkapsülasyon tekniği kullanılarak gıda endüstrisindeki uygulamaları hakkında bilgi verilmektedir.