Research Information System
Ases IV. Internatıonal Scıentıfıc Research Conference, İstanbul, Turkey, 13 - 14 May 2023, pp.158-159
Giriş-Amaç: Diz osteoartritli ve total diz artroplastili hastalarda motor imgeleme yeteneğinin etkilenebileceği gösterilmiştir. Bu araştırma cerrahi sonrası akut dönemde rehabilitasyon programına eklenen dereceli motor imgeleme tedavisinin motor imgeleme becerisi ve kinezyofobi üzerine etkilerinin araştırılması amacıyla tasarlanmıştır.
Metod: Araştırmanın evrenini kronik diz ostoartriti sonrası total diz artroplastisi planlanan bireyler oluşturmuştur. Dahil edilme kriterlerini sağlayan katılımcılar kapalı zarf yöntemiyle gruplara randomize edilmiştir. Standart rehabilitasyon grubuna sadece rehabilitasyon ve dereceli motor imgeleme grubuna ise rehabilitasyona ek olarak dereceli motor imgeleme uygulanmıştır. Rehabilitasyon programı 6 hafta boyunca haftada 3 kez fizyoterapist kontrolünde uygulanmıştır. Diğer günlerde katılımcıların evde programı uygulamaları istenmiştir. Motor imgeleme becerisi 3 yöntemle değerlendirilmiştir. Canlılık Hareket İmgeleme Anketi-3 ve mental kronometre ile ölçülmüştür. Mental kronometre süreli kalk yürü testi performansı ile değerlendirilmiştir. Ayrıca lateralizasyon performansı için Recognize adlı mobil uygulama kullanılmıştır. Bu uygulamadaki doğruluk oranları ve reaksiyon zamanı kaydedilmiştir. Kinezyofobi ise Tampa Kinezyofobi Ölçeği yardımıyla ölçülmüştür.
Bulgular: Her grupta 9 kişi analizlere dahil edilmiştir. Gruplardaki katılımcıların tedavi öncesindeki ölçümleri arasında fark yoktu. Her iki grupta da Hareket İmgeleme Anketi-3 ve Tampa Kinezyofobi Ölçeği skorlarında grup içinde tedavi öncesi ve sonrası anlamlı iyileşme gösterilmiştir (p<0.05). Fakat tedavi sonuçlarının karşılaştırılmasında dereceli motor imgeleme grubu lehine anlamlı iyileşme söz konusuydu (p<0.05). Mental kronometre performansında gruplar arasında ve grup içinde değişiklik bulunmadı (p>0.05). Doğruluk oranı ve reaksiyon süresi için grup içinde sadece dereceli motor imgeleme grubunda anlamlı iyileşme gösterilmiştir (p<0.05). Gruplar arasında ise sadece doğruluk oranlarında dereceli motor imgeleme grubunda farklılık mevcuttu (p<0.05).
Sonuç: Dereceli motor imgeleme rehabilitasyona eklenmesi motor imgeleme ve kinezyofobi üzerine anlamlı etkiler göstermiştir. Fakat kronik dönemdeki etkilerinin belirlenmesi amacıyla daha uzun süreli izlem çalışmalarına ihtiyaç vardır.