Research Information System
in: Sosyal Politikada İleri Araştırmalar, ibrahim Görücü, Editor, Yaz Yayınları, Afyonkarahisar, pp.1-11, 2024
İnsanlık tarihi boyunca meydana gelen sosyolojik, teknolojik ve ekonomik gelişmeler, önemli yapısal değişimlere yol açmıştır. Bu değişimlerin görüldüğü alanlardan biri de sosyal güvenliktir. Sosyal güvenlik sistemi, toplumsal ihtiyaçlara ve koşullara bağlı olarak zaman içinde dönüşüme uğramış ve bu süreç, toplumsal yapının evrimiyle paralel bir şekilde ilerlemiştir. Türk sosyal güvenlik sisteminde süreç içerisinde önemli dönüşümler meydana gelmiştir. 2000’li yıllarda, Türkiye’deki sosyal güvenlik sisteminin sürdürülebilirliğini sağlamak amacıyla daha derin yapısal değişiklikler yapılmaya başlanmıştır. 2006 yılında kabul edilen 5510 sayılı “Sosyal Güvenlik ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu” ile tek bir çatı altında birleşen sosyal güvenlik sistemine geçiş yapılmıştır. Sosyal güvenlik alanındaki dönüşüm süreci, hem mevcut sistemin işleyişine dair problemleri çözmeyi amaçlamış hem de yeni ihtiyaçları karşılamayı hedeflemiştir. Bu Kanun ile sigortalı sayılanlar 4.madde içerisinde üç farklı kategoride düzenlenmiştir. Bu bağlamda iş sözleşmesi göre çalışan sigortalılar m.4/1-a, bağımsız çalışanlar m.4/1-b ve devlet memurları ve diğer kamu görevlileri m.4/1-c kapsamında sigortalı sayılmıştır. Buna ek olarak bulundukları faaliyetler nedeniyle yukarıda sayılan sigortalılık kapsamına girmeyen kişiler yalnız bazı risklere karşı güvence altına alınıp, kısmen sigortalı sayılmışlardır. Bu çalışmada Türk sosyal güvenlik sisteminde kısmen sigortalılık kapsamında bulunan kişiler ve kapsam altında oldukları sigorta kolları ele alınacaktır.