Akademik Veri Yönetim Sistemi
Fides Law Review, sa.1, ss.1-7, 2018 (Hakemli Dergi)
Madenler, mülga 743 Sayılı Medeni Kanun’da taşınmaz olarak kabul edilmekteydi. Fakat 4/6/1985 tarih ve 3213 Sayılı Maden Kanunu’nun 4. maddesinde madenlerin devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunduğu belirtilmiş ve içinde bulundukları arzın mülkiyetine tabi olmadıkları vurgulanmıştır. Sonradan düzenlenmiş olan bu özel hükümle, madenlerin taşınmaz olup olmadığı şüpheli hale gelmiş ve en nihayetinde bu alanlar üzerinde ancak devletin tasarrufta bulunabileceği hükme bağlanmıştır. Maden Kanunu’nun 4. maddesindeki bu hükümle birlikte madenlerin aranmasına ve işletilmesine ilişkin ruhsatların hukuki niteliği de tartışmalı hale gelmiştir. Maden Kanunu’nda bunların hukuki niteliğine ilişkin doğrudan ve açıklayıcı bir hüküm yoktur. Ancak uygulamada çıkabilecek sorunların çözülebilmesine ilişkin ayrıntılı hükümler vaz edilmiştir. Maden Kanunu’ndaki ayrıntılı hükümlerin geçen zaman içerisinde yaşanan sorunların çözümünde yetersiz kaldığı anlaşılmıştır. 6592 sayılı Kanun’la Maden Kanunu’nda yapılan değişiklikler de bunu göstermiştir. Ayrıca öğretiye ve Yargıtay’ın bu konuda vermiş olduğu kararlara bakıldığında maden ruhsatlarının hukuki niteliğine ilişkin birbirinden farklı ve neredeyse taban tabana zıt görüşler dikkat çekmektedir. Maden ruhsatlarına ilişkin belirsizliğin tam olarak ortaya koyulması ve farklı görüşlerin değerlendirilmesi, bu konuda çözüme yönelik ve tutarlı bir yaklaşım geliştirilmesi için gereklidir.