Akademik Veri Yönetim Sistemi
Glokom Katarakt, cilt.9, ss.14-18, 2014 (SSCI)
Amaç: Kronik vernal keratokonjonktivitli olgularda topikal siklosporin A %0.05 tedavisinin etkinliğini ve güvenilirliğini araştırmak. Gereç ve Yöntem: Mart 2010-Haziran 2011 tarihleri arasında kronik ve şiddetli vernal keratokonjonktivit (VKK) tanısı alan toplam 64 olgu çalışmaya dahil edildi. Çalışma öncesinde olguların kullandığı topikal ilaçlar ( antihistaminik, mast hücre stabilizatörü, steroid olmayan anti inflamatuar, kortikosteroid) ve sistemik antihistaminikler kesildi. Tedavisiz üç haftalık süre sonunda olgulara topikal siklosporin A %0.05 4x1/gün başlandı. Çalışmaya dahil edilme vizitinde, tedavi süresince birinci, üçüncü, ve altıncı aylarda hastaların rutin göz muayeneleri, semptomların ve bulguların şiddet skorları kaydedildi. Tedavinin ikinci ve altıncı aylarında olguların rutin biyokimya ve hemogram tahlilleri yapıldı. Bulgular: Olguların kırkaltı tanesi erkek (%72) ve onsekiz tanesi kadındı (%28). Yaş ortalamaları 13±1.4 yıl olarak saptandı.Topikal siklosporin A tedavisinin, semptomların şiddetini anlamlı bir şekilde azalttığı görüldü (p<0.05, Wilcoxon işaretli dizi testi). Klinik bulgulardaki değişiklikler istatistiksel olarak anlamlı değildi (p=0.214). Siklosporin A tedavisinin kesilmesini takip eden iki ay içerisinde 36 (%56) olguda semptomların tekrar şiddetlendiği görüldü. Tedavi süresince hastalarda lokal veya sistemik yan etki görülmedi. Takip süresi ortalama 9±1.2 ay olarak kaydedildi. Sonuç: Kronik vernal keratokonjonktivit olgularında topikal siklosporin A %0.05 kullanımı semptomların şiddetini ve lokal inflamasyonu kontrol etmede etkili olabilir ancak klinik bulguların düzelmesinde tekbaşına yetersiz kalmaktadır. Anahtar Kelimeler: Topikal siklosporin A %0.05, vernal keratokonjonktivit.
Purpose: To investigate the efficiency and reliability of topical cyclosporine A 0.05% in chronic vernal keratoconjunctivitis cases. Materials and Methods: Between March 2010 and June 2011 a total of 64 cases with chronic and severe vernal keratoconjunctivitis (VKC) were included in the study. Three weeks before the cyclosporine A treatment, topical drugs and systemic antihistamines that patients had been using were stopped. Ophthalmological examination, symptoms and signs severity scores were recorded before treatment and at the first, third and sixth months after treatment. Routine biochemistry and hemogram analysis were performed at the second and sixth months. Results: Forty six (72%) of the cases were male and eighteen (28%) were female. The mean age was 13±1.4 years. Treatment with topical cyclosporine A decreased symptom severity significantly (p<0.05,Wilcoxon signed rank test). There was no statistically significant differences within clinical signs (p=0.214). Recurrence of symptoms within 2 months was described in 36 (56%) of cases after stopping treatment with topical cyclosporine A. Local and systemic side effects were not observed in the patients. The mean follow-up period was 9±1.2 months. Conclusion: Using topical cyclosporine A 0.05% in chronic vernal keratoconjunctivitis cases might be effective to control symptom severity and local inflammation but it is insufficient by itself to improve clinical findings. Key Words: Vernal keratoconjunctivitis, cyclosporine A 0.05%.