Roma İmparatorluk tarihinde ecelleriyle ölen ve “Evlat Edinilen veya İyi İmparatorlar” olarak anılan Nerva, Traianus, Hadrianus, Antoninus Pius ve Marcus Aurelius’un ardından Commodus’un (MS 180-193) iktidarı başlamıştır. Commodus’un devlet idaresini danışmanlarının eline bırakması başarısız bir yönetim sürmesine ve bu sebeple suikasta kurban gitmesine neden olmuştur. Commodus’un ölümüyle başlayan ve Septimius Severus’un iktidarına kadar devam eden dört yıllık kaotik süreci “II. Yüzyıl Krizi” olarak adlandırmaktayız. Commodus’un ölümünden sonra praetor muhafızları tarafından iktidara getirilen Pertinax, üç ay içerisinde tekrar onlar tarafından tahttan indirilmiştir. Pertinax’ın ölümünden sonra, Roma tahtı tarihinde ilk kez ordu tarafından müzayedeye çıkarılmış ve Didius Iulianus tarafından satın alınmıştır. Yaşanan bu olayın ardından farklı bölgelerdeki askerler ayaklanarak kendi komutanlarını imparator olarak selamlamışlardır. Bunun sonucunda Didius Iulianus, Pescennius Niger, Clodius Albinus ile Septimius Severus arasında yaklaşık dört yıl süren iktidar mücadelesinin sebep olduğu bir kriz meydana gelmiştir. Bu dönemde devam eden salgın hastalıklar ve ekonomik kriz istikrarsızlığın artmasına neden olmuştur. Bu esnada imparatorluğun temel taşı olan Senatus, askerlerin karşısında güç kaybetmiş, imparator tercihini yaparken askerlerin seçimini onaylamak zorunda kalmıştır. Dört yıllık bu süreçte ordunun öne çıkması, Senatusun güç kaybetmesi ve siyasi istikrarsızlık Roma tahtına geçiş sistemini etkileyerek daha uzun sürecek olan “III. Yüzyıl Krizi” nin habercisi olmuştur. Bu çalışmanın amacı MS 193-197 yılları arasında yaşanan kriz döneminin sebep ve sonuçlarını ele alarak Roma İmparatorluk tarihine etkisini ortaya koymaktır.
The rule of Commodus (180-193 AD) began after Nerva, Traianus, Hadrianus, Antoninus Pius and Marcus Aurelius, who died of natural causes and were known as “Good Emperors or Adoptive Emperors” in the history of the Roman Empire. The fact that Commodus left the administration of state in the hands of his advisors led to an unsuccessful administration and to be assassinated. We call the four-year chaotic period that started with the death of Commodus and continued until the rule of Septimius Severus as the crisis of the second century. Pertinax, who was brought to power by the praetorian guards after the death of Commodus, was deposed again by them within three months. After Pertinax’s death, the Roman throne was auctioned for the first time in its history by the army and bought by Didius Julianus. After this event, the soldiers in different regions rose up and saluted their commanders as emperors. As a result, a crisis occurred between Didius Julianus, Pescennius Niger, Clodius Albinus and Septimius Severus, caused by the power struggle that lasted for about four years. The epidemics and economic crisis that continued in this period led to an increase in instability. Meanwhile, the senate the keystone of the empire, lost power in the face of the soldiers, and while the emperor made his choice, he had to approve the choice of the soldiers. During this four-year period, the rise of the army, the weakening of the senate, and the political instability affected the Roman throne system and heralded the crisis of the third century, which would last longer. The aim of this study is to reveal the effects of the crisis period between 193-197 AD on the history of the Roman Empire by addressing the causes and consequences.
