Nöropatik Mesane Tanılı Çocuklarda Ürodinami Bulgularının Değerlendirilmesi

Uluslararası Katılımlı 13. Çocuk Nefroloji Kongresi, Antalya, Türkiye, 10 - 13 Nisan 2025, ss.64, (Özet Bildiri)

Nevzat Aytaş1

, Ahmet Taner Elmas1

, Şenay Zırhlı Selçuk3

, Merve Aladağ1

, Turan Yıldız2

, Yılmaz

Tabel1

İnönü Üniversitesi Çocuk Nefrolojisi BD, MALATYA

İnönü Üniversitesi Çocuk Cerrahisi BD, MALATYA

3Malatya Eğitim ve Araştırma Hastanesi, MALATYA

Amaç: Nöropatik mesane disfonksiyonu (NMD) olan çocuklara yaklaşım spektrumun bir ucunda erken

(proaktif) strateji ve diğer ucunda bekle-gör (reaktif) olmak üzere geniş bir yelpazede değişiklik

göstermektedir. Çalışmamızda nöropatik mesane disfonksiyonu (NMD) nedeniyle kliniğimizde

postnatal proaktif takip ve tedavi edilen hastalarımızla reaktif stratejisi ile izlenen eski tanılı

hastalarımızın bulgularını geriye dönük olarak değerlendirerek böbrek fonksiyonlarının korunmasında

hangi yöntemin daha uygun olduğunu belirlemeyi amaçladık.

Gereç-Yöntem:: Çalışmamızda 2018-2022 yılları arasında Turgut Özal Tıp Merkezi Çocuk Ürodinami

Ünitesine başvuran NMD hastalarının dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Kliniğimizde NMD

tanısıyla en az 1 yıl izleme alınmış olan, üriner sistem ultrasonografisi (USG), voiding sistoüretrogram

(VCUG), dimerkaptosüksinik asit (DMSA) sintigrafik incelemeleri bulunan ve ürodinamik çalışma (ÜDÇ)

yapılan hastalar çalışma kapsamına alındı. Toplam 180 hastanın dosyası tarandı ve çalışma kriterlerini

karşılayan toplam 143 hasta (0-18 yaş arası 74 erkek ve 69 kız) çalışmaya dâhil edildi. Hastalar yaş

grupları (5 yaş altı ve üstü), cinsiyet ve renal hasar durumlarına göre demografik ve klinik özellikler,

tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonları (İYE), vezikoüreteral reflü (VUR), ÜDÇ bulguları, renal hasar

durumları ve kronik böbrek hastalığı (KBH) oranları açısından birbirleriyle karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışmamızda DMSA sintigrafik incelemesinde NMD’li 58 (%40.6) çocukta renal skar varlığı

ve 16 (%11.2) çocukta ise böbrek yetmezliği tespit edildi. Renal skar gelişimine etkileyebilecek

ürodinamik çalışma parametreleri detrüsör aşırı aktivitesi (DAA), detrüsör-sfinkter dissinerjisi (DSD)

ve artmış post-voiding rezidü (PVR) olarak belirlendi (p değeri sırasıyla p=0.044, p=0.014 ve

p=0.038). ÜDÇ bulgularına ek olarak; düşük yaş, meningomyelosel (MMC) operasyon zamanı,

tekrarlayan semptomatik ateşli İYE geçirilmesi, üriner sistem USG’de hidronefroz ve mesanede

tabekülasyon saptanması ve VUR varlığı renal hasar gelişimini anlamlı olarak etkileyen diğer faktörler

olarak belirlendi. (p değerleri sırasıyla p=0.023, p=0.0001, p=0.009, p=0.0001, p=0.0001 ve

p=0.0001).

Sonuç: NMD’li bebeklerde erken cerrahi müdahale ve cerrahi sonrası temiz aralıklı kateterizasyon

(TAK) ve antikolinerjik ilaçlar ile mesanenin etkin boşalmasını sağlamak ve güvenli mesane basınçlarını

korumak gibi erken girişimlerin ve ÜDÇ’yi içeren proaktif yaklaşımın hem tekrarlayan İYE ve sekonder

VUR gelişimini hem de renal hasarı önleyebileceği, KBH ve son dönem böbrek yetmezliği gelişimini

azaltacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler: Çocuk, Spinal disrafizm, Nöropatik mesane, Ürodinami