Yıllar boyunca insanlar birçok küresel sorunla yüz yüze gelmiş ve bu durumlardan çeşitli şekillerde etkilenmiştir. Bireylerin içinde bulundukları gelişim dönemi ve sahip oldukları psikolojik özellikleri bu etkilerin nasıl olacağını şekillendiren önemli faktörlerdendir. Yaşamı tehdit eden durumlara verilebilecek ilk tepkilerden olan korkunun gelecek yaşantıları için planlar yapmakta olan üniversite öğrencilerinin gelecek tasarımlarını olumsuz etkileyebileceği ancak psikolojik sağlamlığın bu ilişkide koruyucu bir rol oynayacağı düşünülmektedir. Bu bağlamda mevcut araştırmada, üniversite öğrencilerinde COVID-19 korkusu ve umutsuzluk arasındaki ilişkide psikolojik sağlamlığın aracılık rolü incelenmiştir. Psikolojik sağlamlığın aracı rolünü öngören hipotetik model kurulmuş ve araştırma değişkenleri arasındaki ikili ilişkilerin yanı sıra aracılık rolü incelenmiştir. Araştırmanın örneklemini 530 (415 kadın, 115 erkek) üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplamak amacıyla Kişisel Bilgi Formu, COVID-19 Korkusu Ölçeği, Beck Umutsuzluk Ölçeği ve Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği kullanılmıştır. Oluşturulan model, yapısal eşitlik modellemesiyle (YEM) test edilmiştir. Analizler sonucunda COVID-19 korkusunun, psikolojik sağlamlığı negatif ve anlamlı düzeyde yordadığı; psikolojik sağlamlığın da umutsuzluğu negatif ve anlamlı düzeyde yordadığı görülmüştür. Psikolojik sağlamlığın aracı rolü incelendiğinde ise dolaylı etkinin anlamlı olduğu dolayısıyla psikolojik sağlamlığın, COVID-19 korkusu ve umutsuzluk arasındaki ilişkiye tam aracılık ettiği görülmüştür. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular doğrultusunda üniversite öğrencilerinin toplumda meydana gelen olumsuz yaşantılar sonucunda umutsuzluk yaşamalarının önüne geçilmesi amacıyla psikolojik sağlamlık düzeylerinin geliştirilmesi yönünde uygulama çalışmalarının yapılması ve geleceği planlama konusunda kariyer danışmanlığı uygulamaların yaygınlaştırılması şeklinde öneriler sunulmuştur.
Over the years, people have faced many global problems and have been affected by these situations in various ways. The developmental period that individuals are in and their psychological characteristics are important factors that shape how these effects will be. It is thought that fear, which is one of the first reactions to life-threatening situations, may negatively affect the future designs of university students who are making plans for their future lives, but psychological resilience will play a protective role in this relationship. In this context, the mediating role of psychological resilience in the relationship between fear of COVID-19 and hopelessness in university students was examined in the current study. A hypothetical model predicting the mediating role of psychological resilience was established and the mediating role was examined in addition to the bilateral relations between the research variables. The sample of the study consisted of 530 university students (415 female, 115 male). Personal Information Form, COVID-19 Fear Scale, Beck Hopelessness Scale and Brief Psychological Resilience Scale were used to collect data. The created model was tested with structural equation modeling (SEM). As a result of the analyses, it was seen that the fear of COVID-19 predicted psychological resilience negatively and significantly; and psychological resilience predicted hopelessness negatively and significantly. When the mediating role of psychological resilience was examined, it was seen that the indirect effect was significant, and therefore psychological resilience fully mediated the relationship between fear of COVID-19 and hopelessness. In line with the findings obtained as a result of the research, suggestions were made in the form of carrying out implementation studies to improve the levels of psychological resilience in order to prevent university students from experiencing hopelessness as a result of negative experiences in society and to disseminate career counseling practices for planning the future.
