A Kierkegaardian Perspective on Human Ontology in Religious Education


Creative Commons License

UÇAR R., KURT T.

İlahiyat Tetkikleri Dergisi, no.61, pp.79-91, 2024 (ESCI) identifier

  • Publication Type: Article / Article
  • Volume: Issue: 61
  • Publication Date: 2024
  • Doi Number: 10.29288/ilted.1418340
  • Journal Name: İlahiyat Tetkikleri Dergisi
  • Journal Indexes: Emerging Sources Citation Index (ESCI), Arab World Research Source, ATLA Religion Database, Index Islamicus, MLA - Modern Language Association Database, Religion and Philosophy Collection, TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Page Numbers: pp.79-91
  • Inonu University Affiliated: Yes

Abstract

The view of the human being in religious education in our country is shaped according to approaches that base their theology on Islam and their philosophy on the progressive-humanist modern understanding of education. Therefore, the theoretical background of the ontology of the human being in religious education is formed by Islamic thought and the human conception of the progressive-humanist tradition. It is seen that Islamic thought places the conception of a free and responsible human being at the center of the world of existence in proportion to his/her individual will. In the modern education system carried out on the axis of the progressive-humanist paradigm, however, the view of the human being is to see the individual's self-knowledge and self-ealization as the main goal by focusing on his/her interests, needs and experiences. In this case, it can be said that religious education's view of human beings is based on an eclectic ontology. Although the efforts of Islamic thought beings and humanize education are seen as a great accumulation of knowledge, the awareness of human beings towards their own existence appears as the deficiencies of both approaches. In this case, the question of how to ensure awareness of human existence in religious education, on which grounds the basic sources, references and the view of human beings will be built is a fundamental problem for the ontology of religious education. The aim of the research is to address the view of human ontology in religious education based on the deficiencies of Islamic thought and modern educational understanding and to try to shape it on the basis of the existential processes that lead to the concrete human understanding of Kierkegaard, who laid the foundations of existentialism. In the study, the answer to how religious education will shed light on the realization of one's existence as an individual has also been tried to be sought. As a result of the study, it was seen that in religious education, it is necessary to create the ontology of the human being not on a horizontal and individual level, but on a vertical and metaphysical ground. Realizing this in religious education will be possible by satisfying the mind and heart of the individual, ensuring that what is taught has an equivalent in life, and creating a subjective and intrinsic understanding of religiosity.
Ülkemiz din eğitiminde insana bakış, teolojisini İslam’a, felsefesini ilerlemeci-hümanist çizgide olan modern eğitim anlayışına dayandıran yaklaşımlara göre şekillenmektedir. Dolayısıyla din eğitiminde insanın ontolojisinin teorik arka planını, İslam düşüncesi ile ilerlemeci-hümanist geleneğin insan tasavvuru oluşturmaktadır. İslam düşüncesinin temelinde varlık âleminin merkezine cüz’i iradesi oranında özgür ve sorumlu bir insan tasavvurunun yerleştirildiği görülmektedir. İlerlemeci-hümanist paradigma ekseninde yürütülen modern eğitim sisteminde ise insana bakış, onun ilgi, ihtiyaç ve deneyimlerini merkeze alarak, bireyin kendini tanımasını ve kendini gerçekleştirmesini temel amaç olarak görmek şeklindedir. Bu durumda din eğitiminin insana bakışının eklektik bir ontolojiye dayandığı söylenebilir. İslam düşüncesinin ve günümüzün modern eğitim anlayışının insanı anlamaya, tanımaya ve eğitimi insanileştirmeye yönelik çabaları büyük bir bilgi birikimi olarak görülse de insanın kendi varlığına yönelik farkındalığı her iki yaklaşımın da eksik yönleri olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu durumda din eğitiminde insanın varoluşuna yönelik farkındalığın nasıl sağlanacağı, temel kaynaklarının, referanslarının ve insana bakışın hangi zemin üzerinden inşa edileceği sorusu, din eğitiminin ontolojisi için temel bir problemdir. Araştırmanın amacı, din eğitiminde insanın ontolojisine bakışı, İslam düşüncesinin ve modern eğitim anlayışının eksik yönlerinden yola çıkarak ele almak ve bunu varoluşçuluğun temellerini atan Kierkegaard’ın somut insan anlayışına ulaştıran varoluş süreçleri temelinde şekillendirmeye çalışmaktır. Çalışmada kişinin birey olarak varoluşunun farkına varmasında din eğitiminin nasıl bir ışık tutacağının cevabı da aranmaya çalışılmıştır. Çalışmanın sonucunda din eğitiminde insanın ontolojisini yatay ve bireysel düzeyde değil, dikey ve metafizik olanla ilişkili bir zemin üzerinden oluşturmak gerektiği görülmüştür. Din eğitiminde bunu gerçekleştirmek, bireyin aklını ve kalbini tatmin etmek, öğretilenlerin yaşamda bir karşılığının olmasını sağlamak, öznel ve içsel dindarlık anlayışını oluşturmakla mümkün olacaktır.