Antropomorfizm kavramı hemen hemen bütün dini geleneklerde ve mitolojilerde görülen ve tanrı kavramının anlaşılmasında kilit rol oynayan önemli bir terimdir. Sanat, reklamcılık, edebiyat gibi pek çok sahada kullanılan bu terim din sahasında kullanıldığı zaman metafizik varlıklara ve özellikle de tanrıya insani nitelikler atfetmeyi ifade etmektedir. Antropomorfik düşüncenin ne zaman ve ne şekilde başladığını ortaya koymak mümkün gözükmemektedir. İnsanın kendi zihinsel şemalarından yola çıkarak dış dünyayı anlamaya yönelik var olan evrensel eğilimi ve dilin metafizik varlıkları açıklamada sebep olduğu sınırlılıklar antropomorfik düşüncenin en önemli kaynaklarıdır. Ayrıca antropomorfizmin konuşma dilinin ötesinde karmaşık bilişsel süreçlerin sonucu olduğunu savunan görüşler de mevcuttur. Antik Yunan dininden Antik Mısır dinine, Mezopotamya dinlerinden Semitik dinlere kadar hemen hemen bütün dini geleneklerde antropomorfik tasavvurları görmek mümkündür. En eski Semitik din olan Yahudilikte aşkın ve cisimsiz bir tanrı anlayışı var olmasına karşın Yahudi kutsal metinlerinde antropomorfik ifadeler yoğun bir şekilde görülmektedir. Kutsal metinlerdeki bu ifadelerden dolayı Yahudilikteki tanrı anlayışı antropomorfik olarak değerlendirilmiştir. Yahudi âlimleri kutsal metinlerdeki antropomorfik ifadeleri alegori ve mecaz olarak değerlendirmiş, Yahve’yi antropomorfik bir anlayıştan tenzih etme eğiliminde olan bir tanrı anlayışı ortaya koymaya çalışmışlardır. Antropomorfizm konusunu mitoloji bağlamında değerlendiren görüşler olduğu gibi bu ifadelerin Yahudiliğin erken dönemlerinde var olan tanrı anlayışını yansıttığını savunanlar da olmuştur. Hatta bu antropomorfik ifadeleri peygamberlerin benlik algılarıyla ilişkilendirenler de olmuştur. Bu çalışmada antropomorfizm kavramına değinildikten sonra Yahudi geleneğinin antropomorfik tanrı anlayışı dinler tarihi perspektifinden değerlendirilecektir.
Anthropomorphism is an important term that appears in almost all religious traditions and mythologies and plays a key role in understanding the concept of God. This term, which is used in many fields such as art, advertising and literature, refers to the attribution of human qualities to metaphysical beings and especially to God when used in the field of religion. It does not seem possible to determine when and how Anthropomorphic thinking began. The universal tendency of mankind to understand the external world based on their own mental schemas and the limitations caused by language in explaining metaphysical entities are the most important sources of anthropomorphic thinking. Also, there are views that argue that anthropomorphism is the result of complex cognitive processes beyond spoken language. in almost all religious traditions ranging from Ancient Greek religion to Ancient Egyptian religion, and from Mesopotamian religions to Semitic religions anthropomorphic concepts are noticeable. Although Judaism, the oldest Semitic religion, has a transcendent and incorporeal understanding of God, anthropomorphic expressions are intensely presented in Jewish sacred texts. Because of these expressions in sacred texts, the understanding of God in Judaism is considered anthropomorphic. Jewish scholars have interpreted the anthropomorphic expressions in the sacred texts as allegory and metaphor, and have tried to present an understanding of God that tends to exclude Yahweh from an anthropomorphic understanding. While there are opinions that evaluate the issue of anthropomorphism in the context of mythology, there are also those who argue that these expressions reflect the understanding of god that existed in the early periods of Judaism. Some have even associated these anthropomorphic expressions with the self-perceptions of prophets. In this study, after addressing the concept of anthropomorphism, the anthropomorphic understanding of God within the Jewish tradition will be evaluated from the perspective of the history of religions.
