TÜRK SOSYAL GÜVENLİK HUKUKUNDA GEÇİCİ İŞ GÖREMEZLİK ÖDENEĞİ


Görücü İ., Bekik M. E.

5. INTERNATIONAL TRAKYA SCIENTIFIC RESEARCH CONGRESS, Edirne, Türkiye, 7 - 08 Aralık 2024, ss.563-568

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Edirne
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.563-568
  • İnönü Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Sosyal güvenlik, tüm bireylerin ve toplulukların yerine getirmesi gereken bir sosyal gereklilik olup; sosyal güvenliğin temel amacı toplumu etkileyen sosyal risklerle karşılaşan bireylere ekonomik güvence sağlayarak olumsuz etkilerin ortadan kaldırılmasıdır. Bu bakımdan sosyal güvenliğin varlık nedeni sosyal risklerdir ve bireylerin sosyal risklere karşı güvence sağlaması düşüncesine dayanmaktadır. Sosyal risklerin sınıflandırılmasında en yaygın ayrım mesleki riskler, fizyolojik riskler ve sosyoekonomik riskler şeklindedir. Sosyal güvenlik kapsamında ise risklerin temelini, çalışanların iş görememe durumuna gelmesi oluşturmaktadır. Bu bağlamda geçici iş göremezlik ödeneği, sosyal riskle karşılaşan sigortalının iş kazası, meslek hastalığı, hastalık ve analık sigorta kollarından istirahatli bulunan sigortalıya işten ayrı kaldığı günler için Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK) tarafından ödenen nakdi edimdir. Amaç sigortalının çalışma kapasitesini geçici olarak kaybetmesi sonucunda maddi kayıplarını tazmin etmektir. Sigortalının iş kazası, meslek hastalığı, hastalık ve analık nedeniyle tedavi süresince ve tedavi sonrasında istirahat süresince raporlu kalması ve bu bağlamda nakdi edim alması kanuni olarak düzenlenmiş ve güvence altına alınmıştır. Türkiye’de geçici iş göremezlik ödeneğinin verilme şekli ve süresi sigorta koluna göre farklılık göstermekte ve bu ödenekten yararlanma şekli sigortalılık statüsüne göre değişmektedir. Bu çalışmanın temel amacı, sosyal riskle karşılaşan sigortalının çalışma yaşamından geçici olarak çekilmesi durumunda istirahat süresince sağlanan geçici iş göremezlik ödeneğinin hak kazanma koşullarını, hesaplanması ve ödenmesi hususunu incelemek ve isabetli olmayan yönlerini ortaya koymaktır. 

Social security is a social necessity that all individuals and communities must fulfil; the main purpose of social security is to eliminate the negative effects by providing economic security to individuals who face social risks affecting the society. In this respect, the raison d'être of social security is social risks and it is based on the idea of providing individuals with security against social risks. The most common distinction in the classification of social risks is occupational risks, physiological risks and socioeconomic risks. Within the scope of social security, the basis of risks is the incapacity of employees to work. In this context, temporary incapacity allowance is a cash benefit paid by the SGK to the insured person who is on rest from the insurance branches of occupational accident, occupational disease, illness and maternity for the days he/she is away from work. The aim is to compensate the financial losses of the insured as a result of temporary loss of working capacity. It is legally regulated and secured for the insured to stay on sick leave during and after treatment for work accidents, occupational diseases, illnesses and maternity and to receive cash benefits in this context. In Turkey, the type and duration of temporary incapacity allowance differs according to the insurance branch and the way of benefiting from this allowance varies according to the insurance status. The main purpose of this study is to examine the eligibility conditions, calculation and payment of the temporary incapacity allowance provided during the rest period in the event of temporary withdrawal of the insured from working life in the event of social risk and to reveal the inaccurate aspects.