Amaç: Bu çalışmada, Eylül 2002 ve Nisan 2004 tarihleri arasında çeşitli klinik örneklerden infeksiyon etkeni olarak soyutlanan toplam 137 Staphylococcus aureus suşunun siprofloksasin, ofloksasin, levofloksasin ve moksifloksasin'e karşı in vitro duyarlılıklarının belirlenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Suşların kinolonlara karşı duyarlılıkları disk difüzyon yöntemi ile araştırılmıştır.Bulgular: Staphylococcus aureus suşlarında metisilin direnç oranı %49 olarak saptanırken; siprofloksasin, ofloksasin, levofloksasin ve moksifloksasin duyarlılıkları sırasıyla %52, %55, %56 ve %60 olarak bulunmuştur. Çalışılan ajanların etkinliklerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmemiştir (p=0.211, 0.123, 0.169, 0.075).Sonuç: Staphyococcus aureus suşlarına karşı çalışılan kinolon grubu antibiyotiklerin etkinlikleri orta düzeyde saptanmıştır. Yeni jenerasyon kinolonların, yaygın beta-laktam ve beta-laktam dışı antibiyotik direnci izlenen metisilin dirençli suşlar yerine, özellikle metisilin duyarlı suşların yol açtığı hayatı tehdit etmeyen infeksiyonlarda kullanılmaları daha uygun olacaktır.
Objectives: In this study, it was aimed to determine in vitro susceptibility of total 137 Staphylococcus aureus strains, isolated from various clinic specimens between December 2002 and April 2004, against to ciprofloxacin, ofloxacin, levofloxacin and moxifloxacin.< Materials and Methods: Quinolone susceptibility of the strains were investigated with disk-difussion method.Results: Methicillin susceptibility of Staphylococcus aureus strains were determines as 49% and ciprofloxacin, ofloxacin, levofloxacin and moxifloxacin susceptibilities were found as 52%, 55%, 56% and 60%, respectively. Efficacy of the studied agents were not statistically significant (p=0.211, 0.123, 0.169, 0.075, respectively).Conclusion: The studied quinolones were determined as moderately active to Staphylococcus aureus strains. Instead of for using new generation quinolones to methicillin resistant strains which have a wide spectrum resistance to both beta-lactam and non-beta-lactam antibiotics, particularly, it will be more appropriate to use them in non-life threatening infections caused by methicillin susceptible strains.
