Türk Periodontoloji Derneği 52. Bilimsel Kongresi ve 30. Bilimsel Sempozyumu, İzmir, Türkiye, 21 - 23 Eylül 2023, cilt.52, ss.394-395
Periimplantitisin Bağ Dokusu Duvarı Tekniği ve İmplantoplasti ile Tedavisi: Bir Olgu Sunumu
Amaç Dental implantların yaygınlaşması ile birlikte peri-implanter hastalıkların görülme olasılığı
artmıştır. Peri-implantitis, artmış sondalama derinliği, kanama ve/veya süpürasyon varlığıyla ve
implant etrafındaki kemiğin kaybı ile karakterize inflamatuar bir hastalıktır. Bu vaka raporunun amacı,
5 yıl önce dış merkezde yerleştirilen implantlar etrafında periimplantitis saptanan hastanın
implantoplasti ve bağ dokusu duvarı ile tedavisi sonrası 1.5 yıllık takibini rapor etmektedir. Olgu
sunumu Sistemik olarak sağlıklı ve sigara kullanmayan 64 yaşındaki erkek hasta kliniğimize periimplant bölgede çiğneme esnasında ağrı ve kanama şikayetiyle başvurdu. Klinik muayenede periimplant bölgede yumuşak dokuda ödem, ≥8 mm sondlama derinliği ile birlikte kanama ve süpurasyon
varlığı gözlemlendi. Radyografik incelemede ise implantlar etrafında yaklaşık %30 kemik kaybı
gözlemlendi. İnterdental yardımcı araç kullanmayan hastaya oral hijyen motivasyonu verildi.
İnterproksimal temizliğe izin vermeyen implant üstü kronlar uzaklaştırıldı. İyileşme başlıkları
yerleştirildi ve Faz-1 periodontal tedavi uygulandı. İlgili bölgeler %0.2’lik CHX ile irrige edildi.
6.hafta kontrolünde patolojik ceplerin varlığının devamı üzerine Faz-2 tedaviye geçildi. Tam kalınlık
flep kaldırılmasını takiben plastik küretler yardımıyla rejenerasyon görülebilecek yivlerin etrafı
temizlendi. Horizontal defekte sahip boyun bölgesine yakın yivlere ise farklı grenlere sahip frezlerle
implantoplasti yapıldı ve lastik frezler ile cilalandı. Dekontaminasyon amaçlı %3’lük hidrojen peroksit
spanç yardımıyla bölgeye 2 dakika boyunca uygulandı. Rejenerasyon kapasitesi olan yivler etrafına
otojen greft uygulandıktan sonra palatinal bölgeden elde edilen bağ dokusu bukkal flep içerisine
sabitlendi ve flep 5/0 PGA sütur ile kapatıldı. Postoperatif 10.günde süturlar alındı. 3. Ay sonunda
hastanın implant üstü kronları CAD/CAM yöntemiyle rekonstrükte edildi. 6.ay ve 1.5 yılda hastanın
kontrol muayenesi gerçekleştirildi. Sonuç Post-operatif 6. Ay kontrolünde bölgede patolojik
periimplanter sulkus derinliği saptanmamıştır. 1.5 yıllık takipte de sağlığın korunduğu hem radyolojik
hem de intraoral muayene de saptanmıştır. Bağ dokusu ile birlikte implantoplasti rejenerasyon
kapasitesi olmayan defektlerde peri-implantitis tedavisinde etkili olabilir.
Treatment of Peri-Implantitis with Connective Tissue Wall Technique and Implantoplasty: A Case Report
Aim: The rising prevalence of dental implants has increased the occurrence of peri-implant diseases,
such as peri-implantitis, characterized by inflammation, increased probing depth, bleeding, and bone
loss around implants. This case report presents a 1.5-year follow-up of a patient diagnosed with periimplantitis around implants that placed five years ago at an external center. The patient received
treatment involving implantoplasty and the connective tissue wall technique. Case Presentation: A 64-
year-old male with no systemic disesase and a non-smoker complained of pain and bleeding during
chewing around implants. Clinical examination revealed gingival swelling, probing depth ≥8 mm, and
bleeding and suppuration in the peri-implant area. Radiographs indicated approximately 30% bone loss
around the implants. Oral hygiene instructions were provided since the patient did not use interdental
aids. Implant-supported crowns were removed, healing abutments were placed, and Phase-1
periodontal treatment was performed. The affected sites were irrigated with 0.2% chlorhexidine
solution. As pathological pockets persisted after 6 weeks Phase-2 treatment was initated. A fullthickness flap was elevated. Plastic curettes were used for debridement in areas with regeneration
potential. Implantoplasty was performed using different-grit burs to address defects near the neck area,
followed by polishing with rubber burs. Decontamination was achieved with 2 minutes of 3% hydrogen
peroxide. Autogenous grafts were placed around areas with regenerative capacity, and palatal
connective tissue was fixed within the buccal flap with 5/0 PGA sutures. Sutures were removed after
10 days. At the 3-month recall visit, implant-supported crowns were reconstructed using the
CAD/CAM method. Follow-up examinations were conducted at 6 months and 1.5 years. Results: The
6-month control revealed no pathological peri-implant sulcus depth. The 1.5-year follow-up showed
sustained peri-implant tissue health, supported by radiological and intraoral examinations. Connective
tissue grafting combined with implantoplasty appears to be an effective approach for treating periimplantitis in defects without regenerative capacity.