Akademik Veri Yönetim Sistemi
I. İnternational Palliative Care Congress, Malatya, Türkiye, 4 - 06 Ekim 2019, ss.1310-1311
GiriĢ: Bu çalıĢmada, bir eğitim araĢtırma hastanesi palyatif bakım ünitesindeki hasta profilinin belirlenmesi
ve rehabilitasyon uygulamaları ve rehabilitasyon alan hasta oranlarının tanımlanması amaçlandı.
Metod: ÆalıĢmada, tek merkezli ve geriye dönük olarak Malatya Eğitim ve AraĢtırma Hastanesi
palyatif bakım kliniğinde, 1 Ocak 2019 ve 11 Temmuz 2019 tarihleri arasında yatarak tedavi gören
hastaların elektronik dosya kayıtlarının incelenmesi ile veriler elde edildi. Hastalar; yaĢ, cinsiyet,
yatıĢ ve taburculuk tarihleri, asıl tanı ve yatıĢa neden olan tanıları, fizik tedavi ve rehabilitasyon
uygulamalarının varlığı ve mortalite ile ilgili bilgileri alınarak değerlendirildi. YatıĢ süresi 1 gün ve
daha az olan hastalar dahil edilmedi.
Bulgular: ÆalıĢmada 45 erkek, 54 kadın olmak üzere toplam 99 hasta incelendi. 26-96 yaĢ
aralığındaki hastaların ortalama yaĢı 75 idi. Hastanede ortalama kalıĢ süreleri 21.9 gündü. 9 hasta
nakil ve 38 hasta exitus olmuĢtu. Hastaların primer hastalık tanıları arasında en çok malignite
(%31.31, n=31) görülürken bunu serebrovasküler hastalıklar (%27.27, n=27), alzheimer (%10.10,
n=10), kalp rahatsızlıkları (% 5.05, n=5), parkinson (%4.04, n=4), kronik obstrüktif akciğer
hastalıkları (%3.03, n=3), diyabet ve ampütasyon vakaları (%3.03, n=3) ve diğer rahatszılıklar
(%16.16, n=16) izledi. Yakınma nedenleri arasında 60 hastada beslenme bozukluğu görülmesi
itibariyle ilk sırada yer almakta 18 hastada ağrı, 16 hastada dekübit ülser, 14 hastada solunum
problemleri, 12 hastada diğer problemler görülmekte olup bazı hastalarda bir kaçı birlikte
görülebilmekteydi. 25 hastanın eklem hareket açıklığı ve güçlendirme egzersizleri, yatak içi ve dıĢı
mobilizasyon, postural drenaj, solunum egzersizleri, yutma terapisi gibi rehabilitasyon uygulamaları
aldığı belirlendi. Rehabilitasyon alan hastaların mortalite oranı %28 olarak belirlendi.
Sonuç: Palyatif bakım ünitesinde rehabilitasyon alan hasta oranının sadece %25.25 olduğu
görülmektedir. Oysa genel olarak serebrovasküler hastalıklar, alzheimer ve parkinson gibi nörolojik
problemlere ve motor kayıplara neden olabilecek tanıların daha fazlalığıyla birlikte diğer
hastalıklarda da terminal dönemde fiziksel bağımsızlık, ağrı yönetimi gibi konularda palyatif
rehabilitasyon uygulamalarının daha aktif olması gerekmektedir. Fiziksel hareketsizliğin kanser,
erken ölüm gibi durumları arttırdığı bilindiğinden; palyatif bakım ünitelerinde sadece ileri yaĢ ve son evre rahatsızlıkların değil; akut, immobil durumdaki hastaların da rehabilitasyon
uygulamalarından faydalanmasının daha hızlı iyileĢme süreçlerine katkıda bulunacağını
düĢünmekteyiz. Palyatif rehabilitasyonun farklı hastalık gruplarındaki etkileri ile ilgili daha
kapsamlı çalıĢmaların yapılmasının, konuda ki farkındalığı arttıracağı görüĢündeyiz.